Ömer radıyallahuanh sesin kaynağına iyice yaklaşınca, Üseyd bin Hudayrradıyallahuanh'ın Müslümanların içinde oturmuş Kur'an okuduğunu gördü. Ömer radıyallahuanh oturmuş, Kur'an dinleyerek nefsindeki kirliliklerden arınıyor ve dünyalık endişelerden sıyrılıyordu. Onların yanından kalktığında sanki yeniden doğmuş gibiydi. O kadar bir enerji ve güç dolmuştu ki, sanki karşısındaki dağlara "yok olun" dese, yok olacaklar gibi hissediyordu.
Ömer radıyallahuanh, Resûlullahsallallahu aleyhi ve sellem ile Bedir savaşından dönüşünü hatırasında canlandırmıştı. Üseydradıyallahuanh heyecan ve sevinçle onları karşılamış ve şöyle demişti:
Sana bu zaferi bahşeden ve seni sevindiren Allah'a hamdolsun. Allah'a yemin ederim ki, senin düşmanla karşılaşacağını bilmiyordum, yoksa asla sizden geri kalmazdım. Ben sizin kervanı karşılamak için gittiğinizi zannediyordum