Şeyh Azzam, İslami mücadelenin farklı alanlarında faaliyet gösteren hemen hemen bütün camialar aleyhinde yapılan insafsızca saldırılara karşı da sesini yükseltmiştir:

"Efendiler! Bu insanları kendi hâllerine bırakın da benliğini kaybetmiş ve küfür, şirk ve bidat bataklığına saplanmış kimseleri ıslah etsinler. Ey tağutlar, İhvan Cemaati'ni siyasete giriyor diye neredeyse yok ettiniz. Cihad cemaatini ise silahlı eylem yapıyor diye kesip attınız. Falan cemaat şöyle, filan cemaat böyle diye mahkûm ettiniz. Şimdi ortada tebliğ cemaati kaldı. İlim ehlinden bazı kimseler de bu cemaate karşı savaş açmış durumdalar. Lâ havle ve Lâ kuvvete illa billah…"

Şeyh Azzam'ın çağdaş toplumun ahvaliyle ilgili saptamaları da kayda değerdir. Bundan yaklaşık kırk yıl önceki toplumu "Boş kalıplar ve iki yüzlü topluluklar"olarak nitelemektedir. Tarih boyunca Firavunları "Firavun"yapanın da esasen bu gibi iki yüzlü münafık topluluklar olduğu tespitinde bulunur.

İslami bir cemaatin ne olduğu sorusuna da güzel bir cevabı vardır Şeyh Azzam'ın:

"Gerçek şu ki İslami bir cemaat, birbiriyle kaynaşmış, birbirini seven, hep birlikte canlarını feda etmeye hazır olan ve kardeşlerini korumak için ölüme dahi gidebilen insanlardan oluşursa işte bu cemaat, inşallah zaferin ilk adımı ve sinyalidir."

Kitabın sonuna Şeyh Abdullah Azzam'ın gençler için hazırladığı sekiz sayfalık vasiyetnamesi eklenmiştir:

"Cihad hayatı en lezzetli hayattır. Sıkıntılara ve darlığa sabır ve tahammül, nimetler ve konfor içinde yaşamaktan daha güzeldir."

"Ey İslam davetçileri, ölüm tutkunu olunuz ki size hayat bağışlansın… Okuduğunuz kitaplar, devam ettiğiniz nafileler sakın sizi aldatmasın!"

"Bir bardak, taşmadıkça dolmuş sayılmaz. Bir kalp de çevresinde bulunan insanlara taşmadıkça bu din ile dolmuş olmaz..."